ΩΡΑ ΝΑ ΤΗ ΚΑΝΟΥΜΕ...(Υπάρχεις εκτός μαζικής ενημέρωσης;)

Την ξέρεις εκείνη τη κρυανάλατη στιγμή που συμβαίνει σε μια παρέα που στην ουσία δεν έχει σοβαρά πράγματα να μοιραστεί, αλλά βρέθηκε κάπου να τα πίνει καφέδες «να σκοτώσει την ώρα»... Μια δυό ώρες μαλακίες, καλαμπούρια, ξεκατίνιασμα, άντε και κανά πονηρό ανεκδοτάκι για να χαχανίσουν ομαδικά γύρω από τα τους κολημένους αφρούς στα ποτήρια και τα γεμάτα τασάκια...
Και μετά...
Μια ξαφνική ηλίθια σιωπή οπου ο καθένας κοιτάζει αδιάφορα δεξια αριστερά, μια αμηχανία και κάτι χαζοχαρούμενα χαμόγελα.
Πέρασε η βραδυά.
Αυτά...
Ο ένας ελπίζει να πει κάτι ο άλλος.
Ποντάρουν οτι ο τάδε συνήθως έχει οργιώδη φαντασία κάτι θα βρει.
Παίζουν λίγο με το κινητό (δεν έρχεται και κανένα μήνυμα ρε γαμώτο..)
Μέχρι να πει κάποιος
Λοιπόν εγώ τη κάνω μάγκες γιατί με περιμένουν και στο σπίτι...
Αντε να πληρώνουμε, τι έχει ο καθένας και τον πούλογλου...
Αναστήθηκε ο Ζαχόπουλος.
Εκοιμήθη ο Μακαριστός.
Βγάλαν τα μάτια τους ο Θέμος με το Μάκη.
Μάθαμε και για τα σκάνδαλα.
Αντε να κουβαλήσουμε το άδειο μυαλό μας σε καμιά γωνιά στο σπίτι.
Να χαζέψουμε καμμιά είδηση,
Να ρίξουμε κι ένα τσακωμό με το έτερον ήμισυ,
Να γαμοσταυρίσουμε λιγάκι τη ΔΕΗ, τον ΟΤΕ, τα δάνεια, το κωλοαφεντικό, τη κωλοακρίβεια και τους κωλομισθούς
Και να πάμε για ύπνο.
Πού πας, τι θέλεις, ποιός είσαι;
Τι καίει μέσα σου; Φωτιά, φλογίτσα, μπουρλότο, γκαζιέρα, φουφού, ηλεκτρική κουζίνα, τι;
Καίει κάτι;
Θέλεις να πας παραπέρα άραγε;
Αν σου αφαιρέσω την επαναλαμβανόμενη πραγματικότητα, τις υποχρεώσεις, το κόσμο που παρλάρει γύρω σου και σου τουμπανιάζει το μυαλό, τη ζοχάδα σου που βγάζεις πότε πότε, κανα πήδημα που ρίχνεις αμα τύχει, κλείσω τη τηλεόραση, κατεβάσω και τα ρολά και σε βάλω μόνο σου σ΄ενα άδειο δωμάτιο μ’ενα κομμάτι ψωμί, νερό κι ένα ντιβάνι να ξαπλώσεις, και σε υποχρεώσω να μείνεις εκεί...ένα χρόνο ας πούμε χωρίς να σε ενοχλήσει κανένας, μόνο σου με τον ευαυτό σου χωρίς κανένα βοήθημα γύρω, να σκεφτείς λίγο ρε πούστη μου από ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ.
Τι θα δεις;
Τι θαχει απομείνει από σένα;
Ενα κρύο ανέκδοτο που δεν θα γελάσεις, κι ένας λογαριασμός απλήρωτος;
Ερώτημα: Υπάρχεις εκτός μαζικής ενημέρωσης;
ΥΠΑΡΧΕΙΣ;



Ο Γαβριάς

2 σχόλια:

Nylon είπε...

Αγαπητέ Γαβριά θα σε παρακαλούσα να με αφήσεις μόνο μου σε μια παραλία στην Νοτια Κρήτη για μια ζωή...Μονο εκει υπάρχω....πραγματικα

Unknown είπε...

Εγώ μάλλον θα με αφήσω κάπου ορεινά, πιθανά μέσα στο δάσος κι ότι γίνει:)